Ως σκολίωση περιγράφεται το ανώμαλο κύρτωμα της σπονδυλικής στήλης, το οποίο ξεπερνάει τις 10 μοίρες, με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων. Η σκολίωση μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια - συγγενή, αναπτυξιακά ή εκφυλιστικά- στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, όμως, είναι άγνωστης αιτιολογίας (ιδιοπαθής σκολίωση) και παρατηρείται στη θωρακική μοίρα, ανάμεσα στη θωρακική και την οσφυϊκή, και πιο σπάνια μόνο στην οσφυϊκή μοίρα.

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος ή στενωτική τενοντοελυτρίτιδα είναι μια αρκετά συχνή παθολογία των τενόντων των δακτύλων του χεριού, κατά την οποία υπάρχει μηχανική παρεμπόδιση στην ολίσθησή τους μέσα στο έλυτρο. Αποτέλεσμα είναι το «κλείδωμα» του δακτύλου σε θέση κάμψης και η δυσκολία στην επαναφορά, η οποία όταν συμβαίνει ακολουθείται από το χαρακτηριστικό «τίναγμα» του δακτύλου (triggerfinger).

Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου (ή δισκοκήλη) είναι μία από τις συχνότερες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης κυρίως σε άτομα μέσης ηλικίας αλλά και σε ηλικιωμένους, λόγω της φυσιολογικής φθοράς των δίσκων αυτών, μπορεί όμως να προέλθει και από πτώση ή απευθείας κάκωσή της. Ανάμεσα στους σπονδύλους της σπονδυλικής μας στήλης υπάρχουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, οι οποίοι είναι σαν ελαστικά «μαξιλαράκια» και της προσφέρουν ευκαμψία και ευλυγισία, ενώ παράλληλα απορροφούν τους κραδασμούς από τα διάφορα φορτία με τα οποία την επιβαρύνουμε καθημερινά.

Τα κατάγματα ισχίου είναι κατάγματα του άνω άκρου του μηριαίου οστού και αποτελούν μείζον ορθοπαιδικό και κοινωνικό πρόβλημα, αφού περίπου 18 χιλιάδες άτομα στη χώρα μας και 1,7 εκατομμύρια παγκοσμίως θα βρεθούν αντιμέτωπα σε ετήσια βάση  με ένα τέτοιου είδους κάταγμα. Και καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται, οι αριθμοί αυτοί αναμένεται να τριπλασιαστούν μέσα στα επόμενα 50 χρόνια.

Τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης είναι αρκετά συχνό πρόβλημα σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Μπορούν να συμβούν μετά από πτώση ή τραυματισμό αλλά πολλές φορές και αυτόματα χωρίς βία, με την απλή εκτέλεση κάποιων καθημερινών δραστηριοτήτων όπως η άρση ενός φυσιολογικού βάρους, η κάμψη του κορμού ή ακόμα και από έντονο βήχα, ιδιαίτερα όταν η φθορά των σπονδύλων είναι προχωρημένη.

Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα είναι ένα από τα συχνότερα προβλήματα των χεριών, το οποίο εκδηλώνεται με μούδιασμα των δακτύλων, ιδίως του αντίχειρα, του δείκτη και του μέσου δακτύλου, τα οποία και νευρώνονται από το μέσο νεύρο του άνω άκρου.

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι η πιο συχνή και επώδυνη πάθηση της πτέρνας, κατά την οποία παρουσιάζεται φλεγμονή στην πελματιαία απονεύρωση.

Η συχνότερη αιτία πόνου στον ώμο είναι η τενοντίτιδα ή η ρήξη του υπερακανθίου τένοντα. Ο υπερακάνθιος τένοντας είναι ένας από τους τέσσερις τένοντες (μαζί με τον υπακάνθιο, τον υποπλάτιο και τον ελάσσονα στρογγύλο) του στροφικού πετάλου, οι οποίοι προσφύονται στην ωμοπλάτη και στο βραχιόνιο οστό και συμμετέχουν στις διάφορες κινήσεις του άνω άκρου, ιδίως στην έσω και έξω στροφή του και την αρχική φάση της απαγωγής, καθώς και στην σταθεροποίηση της κεφαλής του βραχιονίου εντός της ωμογλήνης.

Η ρήξη μηνίσκου είναι από τα πιο συχνά προβλήματα που μας οδηγούν στον ορθοπαιδικό χειρουργό, καθώς μπορεί να συμβεί σε άτομα κάθε ηλικίας. Είναι πολύ συχνός τραυματισμός για τους αθλητές - και ιδίως εκείνους που ασχολούνται με αθλήματα επαφής - αλλά και για τους ηλικιωμένους, αφού με την πάροδο του χρόνου ο  μηνίσκος υφίσταται αλλοίωση και χάνει την ελαστικότητά του, με αποτέλεσμα ακόμα κι ένα απότομο “βαθύ κάθισμα” να επιφέρει τον τραυματισμό.

H ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου γόνατος είναι ένας από τους πιο συχνούς τραυματισμούς των αθλητών, ιδίως αυτών που ασχολούνται με αθλήματα επαφής και αιφνίδιας αλλαγής κατεύθυνσης, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το χάντμπολ και το σκι.

Εάν το γόνατό σας έχει υποστεί σοβαρή βλάβη από αρθρίτιδα ή τραυματισμό, μπορεί να είναι δύσκολο να εκτελέσετε απλές δραστηριότητες, όπως το περπάτημα ή η άνοδος σκαλοπατιών. Μπορεί ακόμη και να αρχίσετε να αισθάνεστε πόνο ενώ κάθεστε ή ξαπλώνετε.

Το ασβέστιο είναι ένα μέταλλο απαραίτητο για την δημιουργία και διατήρηση γερών οστών, αλλά και για την επίτευξη πολλών λειτουργιών του οργανισμού μας, όπως η πήξη του αίματος, η λειτουργία του νευρικού συστήματος και η σύσπαση των μυών.